Intelektualni primitivac
Primitivac nanjuši drugog primitivca – bilo na daljinu ili na druge načine. “Kliknu se”.
Primitivizam je korov kojeg ima posvuda. Poput je rđe koja se svuda hvata, poput kiseline koja sve nagriza. Duh primitivizma osjeća se tad na svakom koraku, vlada nad mišljenjem, utisnut je u svaki djelić života, nadmoćno se uzdiže kao metafora svega postojećeg. Primitivci sve što dodirnu, sve što dotaknu pretvore u nešto drugo, a sam Bog zna da je to njima ispravno. Primitivci su tako ušuškani u samu srž društva poput larvi koje mogu ostati larve čitavog života. Ali, ako naiđu za njih povoljne okolnosti, iz tih larvi se razvijaju štetočine koje iznutra nagrizaju i dovode do propasti sve što dotaknu, podržavaju se i pomažu kada se nađu u nevolji. Primitivizam se jako vezuje za prostakluk, a prostaštvo je za mnoge opčinjavajuće. A kada primitivac treba da prihvati činjenicu ili stvarnost, ponašajući se kao da bolan događaj, misao ili osjećanje ne postoje. Smatra se jednim od najprimitivnijih mehanizama odbrane zato što je karakteristika razvoja u ranom djetinjstvu…kaze Filip David…
Navest ću neke primjere primitivnog ponašanja.
U državi u kojoj je “normalno” da se baca smeće po javnim površinama, da se ne poštuju saobraćajna pravila, ne stavlja pojas pri vožnji i parkira po trotoarima, u državi u kojoj su profesionalnost i ljubaznost službenika u javnim organima pri obavljanju rutinskih poslova kakvi su plaćanje računa izuzetak, a ne pravilo, u državi u kojoj se još puši u zatvorenim javnim prostorima i nema razvijene svijesti o tome da to nekome smeta, a diskriminacija po spolnoj, vjerskoj ili bilo kojoj manjinskoj osnovi u obrazovnim ustanovama svakodnevna pojava..
E, imamo i poluintelektualce. A tko su oni?
Pored poluintelektualca koji je uspio, postoji i poluintelektualac koji nije uspio. Već pravi intelektualac, nezaposlen ili zapostavljen, gotov je opozicionar. Poluintelektualac u takvom položaju tim je opasniji što ne zna ni za kakve moralne obzire koji bi njegovo ogorčenje ublažavali.
U društvenoj utakmici taj diplomirani primitivac bori se bez skrupula, a s punim uvjerenjem da traži samo svoje pravo, koje mu je škola priznala. On potiskuje suparnike nemilosrdno kao da nisu živa bića nego materijalne prepone.
On je dobar laktaroš.
Kolumna objavljena na Web portalu Hocu.ba//